26
Οκτ

Από το 2010 (Ν. 3888/2010) στο ελληνικό φορολογικό σύστημα εισήλθε μια καινοφανής έννοια για τους φορολογούμενους, η «προσαύξηση περιουσίας».

Αν αναζητήσει κανείς τον ορισμό της προσαύξηση περιουσίας θα ματαιοπονήσει, ορισμός δεν υπάρχει.

Διαφαίνεται και μέσα από την πρακτική εφαρμογή και μέσα από την νομολογία, ότι ως προσαύξηση περιουσίας αποτελεί κάθε οικονομικό στοιχείο προσαυξητικό της περιουσίας του φορολογουμένου, το οποίο δεν μπορεί δεν μπορεί να ταυτοποιηθεί στις μέχρι σήμερα κατηγορίες (ορθότερα) εισοδήματος.

Η προσαύξηση περιουσίας αποτελεί τον πολιορκητικό κριό των Φορολογικών Αρχών, καθώς στην αναζήτηση της φοροδιαφυγής, κάθε οικονομικό στοιχείο, οποιαδήποτε οικονομική ύλη εντοπίσουν αλλά δεν μπορούν να την κατηγοριοποιήσουν σε μία από τις πηγές εισοδήματος, την θεωρούν προσαύξηση περιουσίας.

Δηλαδή, εφ’ όσον η Φορολογική Αρχή εντοπίσει μια οικονομική αξία, όπως για παράδειγμα ένα ποσό σε ένα τραπεζικό λογαριασμό, το οποίο αδυνατεί να το υπάγει στις κατηγορίες εισοδήματος, δηλαδή, αδυνατεί να την αιτία προέλευσης του, για παράδειγμα από μισθούς, από την άσκηση εμπορικής επιχείρησης ή από την εκμετάλλευση ακινήτων, το χαρακτηρίζει ως «προσαύξηση περιουσίας», προερχόμενο από άγνωστη πηγή και το υπάγει σε φορολόγηση.

Ο φορολογικός συντελεστής των εισοδημάτων που χαρακτηρίζονται ως «προσαύξηση περιουσίας» ανέρχεται σε 33%, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 19 του Ν. 4172/2013.

Μέχρι σήμερα έχει κριθεί ότι υφίσταται προσαύξηση περιουσίας στις περιπτώσεις:

α. Της κατάθεσης ποσού σε τραπεζικό λογαριασμό (ΣτΕ 3071/2017)

β. Του ποσού τραπεζικού λογαριασμού καθώς και εμβάσματος στην αλλοδαπή (ΣτΕ 884/2016)

Ενώ, αντιστοίχως φαίνεται να μην αποτελεί προσαύξηση περιουσίας:

α. Η μεταφορά, με έμβασμα, χρηματικού ποσού από τραπεζικό λογαριασμό του φορολογούμενου σε άλλο τραπεζικό λογαριασμό του ίδιου προσώπου (ΣτΕ 435/2017).

β. Η μεταφορά χρηματικού ποσού από κοινό τραπεζικό λογαριασμό, που έχει ο φορολογούμενος με συγγενικό του πρόσωπο στην ημεδαπή, σε ατομικό τραπεζικό λογαριασμό του στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή (ΣτΕ 1897/2018)

γ. Το ποσό που προέρχεται από καταβολές πελατών της Εταιρείας στην οποία συμμετέχει ο φορολογούμενος στον προσωπικό του λογαριασμό (999/2019 ΔΕΔ, ΠΟΛ.: 1175/2017)

Προσοχή:

Όταν μια οικονομική αξία δύναται να ταυτοποιηθεί ως προερχόμενη από είτε από μισθωτή εργασία είτε από άσκηση ελευθέριου επαγγέλματος είτε από εκμετάλλευση ακινήτων είτε από είσπραξη μερισμάτων ή κερδών νομικού προσώπου, δεν αποτελεί προσαύξηση περιουσίας.

Τα ελληνικά δικαστήρια μετά το 2016 ασχολούνται με την έννοια της προσαύξηση περιουσίας και θα συνεχίσουν να ασχολούνται με αυτήν για αρκετά χρόνια ακόμη.

Ο φορολογούμενος που έρχεται αντιμέτωπος στο πλαίσιο φορολογικού ελέγχου με την «κατηγορία» της προσαύξηση περιουσίας πρέπει να εφοδιαστεί με επιμονή και υπομονή, ώστε να αποδείξει, ότι η αποδιδόμενη σε βάρος του προσαύξηση περιούσιας είναι αβάσιμη.

Η απόδειξη ότι ένα τραπεζικό ποσό ή μια οικονομική αξία, δεν αποτελεί προσαύξηση περιουσίας του αποτελεί μια κοπιώδη και σύνθετη προσπάθεια για τον φορολογούμενο που απαιτεί νομικές, χρηματοοικονομικές και λογιστικές γνώσεις για την συγκρότηση των υπερασπιστικών ισχυρισμών του, οι οποίοι δεν είναι ούτε εύκολοι ούτε αυτονόητοι.

Στο πλαίσιο αυτό στο γραφείο μας, αναλαμβάνουμε να φέρουμε σε πέρας το δύσκολο έργο της προβολής και συγκρότησης των υπερασπιστικών ισχυρισμών των εντολέων μας, ώστε να αποδείξουμε, όπου αυτό είναι εφικτό, ότι δεν συντρέχει περίπτωση προσαύξησης περιουσίας για τον εντολέα μας.