Μετά και την θέση σε ισχύ του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 4174/2013) οι ρυθμίσεις για την υποβολή τροποποιητικών φορολογικών δηλώσεων ορίζονται από το άρθρο 18 του παραπάνω νόμου, το οποίο μάλιστα τροποποιήθηκε, προσφάτως, με την παράγραφο 1 του άρθρου 397 του Ν 4512/2018.
Σύμφωνα με τις προισχύσασες ρυθμίσεις του άρθρου 18 του Ν. 4174/2014, οι οποίες ίσχυσαν μέχρι και τις 16.01.2018, ο φορολογούμενος είχε υποχρέωση υποβολής τροποποιητικής δήλωσης φορολογικού αντικειμένου, σε περίπτωση διαπίστωσης λάθους ή παράλειψης με ακρότατο χρονικό όριο είτε την έκδοση εντολής ελέγχου από την Φορολογική Διοίκηση είτε την επέλευση παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για έλεγχο της αρχικής του δηλώσεως.
Οι ως άνω ρυθμίσεις πέρασαν την βάσανο του δικαστικού ελέγχου του Ανωτάτου Ακυρωτικού, κατά την κρίση του οποίου στην υπ αριθ. 1364/2017 ΣτΕ (σκέψη 5η), έγινε δεκτό, ενόψει του ότι ο σκοπός των διατάξεων που δίνουν την δυνατότητα στους φορολογούμενους να υποβάλλουν τροποποιητικές φορολογικές δηλώσεις είναι η οικειοθελής συμμόρφωση στις σχετικές τους υποχρεώσεις, ότι το δικαίωμα των φορολογουμένων να υποβάλλουν τροποποιητική δήλωση φόρου δεν μπορεί να εξαρτάται από την έκδοση της εντολής ελέγχου αλλά από της κοινοποίησεως της στον φορολογούμενο. Στοιχιζόμενη η ως άνω θέση και προς την αρχή της φανεράς δράσεως της Διοικήσεως.
Κατόπιν της προαναφερθείσας αποφάσεως, ο φορολογικός νομοθέτης προχώρησε σε τροποποίηση των διατάξεων των άρθρων 18 και 19 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, κατά τις οποίες, πλέον, ακρότατο χρονικό όριο υποβολής τροποποιητικών δηλώσεων φορολογίας είναι είτε η κοινοποίηση πράξης προσωρινού προσδιορισμού φόρου είτε η παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου να προχωρήσει σε έλεγχο της αρχικής δηλώσεως. Μάλιστα, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του Ν. 4512/2018, οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις πέραν όλων των άλλων σκοπούν στην υιοθέτηση των διεθνών βέλτιστων πρακτικών οικειοθελούς συμμόρφωσης των φορολογουμένων, ενώ περαιτέρω δύναται και κίνητρο μειώσεως των επιβαλλόμενων κυρώσεων σε περίπτωση εξόφλησης των οφειλόμενων φόρων και προστίμων εντός τριάντα ημερών.
Πρακτικά και πέρα από την κατάστρωση των επίμαχων διατάξεων και με δεδομένο την διάχυση των φορολογικών ελέγχων από το 2010 και εντεύθεν, ως μέσο αύξησης των δημοσίων εσόδων, ανέκυψε το εξής ζήτημα ότι ενώ εκδίδονταν μια εντολή ελέγχου δεν κοινοποιούνταν άμεσα από την Φορολογική Διοίκηση, με αποτέλεσμα ο φορολογούμενος να μην γνώριζε ότι ευρίσκεται σε καθεστώς φορολογικού ελέγχου και σύμφωνα με τις τότε ρυθμίσεις δεν μπορούσε να υποβάλλει τροποποιητικές φορολογικές δηλώσεις για εισοδήματα που παρέλειψε να δηλώσει είτε ακόμη και για πιθανά σφάλματα σε παλαιότερες δηλώσεις του. Αυτό τον έφερνε σε μια εξαιρετικά δυσμενή θέση.
Μετά και την μεσολαβήσασα απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας, και τη νομοθετική αλλαγή με τον Ν. 4512/2018, οι φορολογούμενοι έχουν το δικαίωμα να υποβάλλουν τροποποιητικές δηλώσεις φορολογίας ακόμη και ενόσω τελούν σε φορολογικό έλεγχο έως το χρονικό σημείο της κοινοποίησης σε αυτούς, πράξης προσωρινού προσδιορισμού φόρου και σε κάθε περίπτωση έως της παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου να ελέγξει την αρχική δήλωση, με όση ασάφεια διατηρεί η δεύτερη περίπτωση.